ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Αυτές τις μέρες όλα είναι αδύνατα. Προπάντων η τέχνη παντελώς ανίκανη να εκφράσει το γεγονός. Αλήθεια τι να γράψεις ; Πώς να το γράψεις; Όταν στο απόκοσμο κάλεσμα «Είναι κανείς μέσα στο τρένο;» η απάντηση ήταν η απόλυτη σιωπή, ο ήχος του θανάτου. Όταν ο θάνατος τελικά, για κάποιες περιπτώσεις, είναι ο ενορχηστρωτής του τυχαίου. Τα κορίτσια του 5ου βαγονιού πήγαν για μια στιγμή στο κυλικείο. Η κοπέλα του 3ου βαγονιού πήγε στο κυλικείο για να πάρει έναν καφέ. Όταν σχεδόν τα περισσότερα νέα παιδιά πήγαν για κάποιο λίγο χρόνο στο κυλικείο ή περνούσαν από το πρώτο βαγόνι. Όταν …όταν…. Όταν μανάδες και πατεράδες δεν έχουν το σώμα του παιδιού τους για να το κηδέψουν. Ή έχουν ένα ίχνος του. Η αρχαία τραγωδία ήθελε το σώμα του νεκρού για να αρχίσει το δράμα. Η Αντιγόνη πάσχιζε να πάρει το σώμα τού Πολυνείκη για να κηδέψει τον αδελφό της. Και το έκανε κρυφά. Όταν ακόμα το ποίημα του Κωστή Παλαμά για τον Άλκη, τον νεκρό γιο του, δεν μπορείς να το διαβάσεις, γιατί φαντάζει αταίριαστο. «Άφκιαστο και αστόλιστο του χάρου δεν σε δίνω…», έλεγε. Γιατί εδώ, είναι όλα μέγιστα και συνάμα αδύνατα. Πέρα και πάνω από τον ανθρώπινο πόνο. Είναι μια υπερτραγωδία. Ασύλληπτη να τη συλλάβει ο ανθρώπινος νους.
Αλλά η πραγματικότητα είναι εδώ και πρέπει να είμαστε αμείλικτοι. Κι όχι για να απαλύνουμε τον πόνο των συγγενών. Αυτός ποτέ δεν θα φύγει. Αλλά για να δικαιώσουμε τον Άνθρωπο και την ύπαρξή του.
Η κρατική ευθύνη για ό,τι συμβαίνει και πολύ περισσότερο για τέτοια τραγικά γεγονότα, είναι η μέγιστη και πάνω από όλες τις επιμέρους. Αλλά δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε την ατομική, την ανθρώπινη. Και, βέβαια, κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα του λάθους. Όμως, αν η επίπτωση αυτού του λάθους αφορά στον εαυτό του, μόνο. Αν αφορά στη ζωή και άλλων, όμως; Διότι πρέπει να συνυπολογίσει τις ελλείψεις και να δρα με βάση αυτές. Αλλά, στην όποια ατομική αντιμετώπιση από τον νόμο θα είναι το μέγιστο του άδικου αν δεν αποδοθούν πολύ βαριές ποινές σε όσους ήταν οι πραγματικοί υπεύθυνοι για την τραγωδία. Αλλιώς, όλοι μας θα βαδίσουμε, δυστυχώς, με μεγάλη ταχύτητα για την επόμενη.
Γιάννης Παπαδάτος
ΣΧολ.Σύμβουλος Π.Ε.
Στέφανος Φούσας: Τα βήματα της επόμενης μέρας, στην εποχή του κορωνοϊού
ΕΠΟΠΟΙΙΑΣ ΤΟΥ ’40 ΕΓΚΩΜΙΟΝ
(ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΩΛΕΤΤΑ ΣΤΟ ΚΑΛΠΑΚΙ 27.10. 2022,
ενώπιον του Πρωθυπουργού, του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, των Πολιτικών και Στρατιωτικών Αρχών και χιλιάδων Ελλήνων από όλη τη χώρα).
Απόσπασμα...
...Και άδραξε η φυλή μας τ’ άρματά της τα βροντερά, με της ψυχής το σθένος ακαταμάχητο, με το φρόνημά της αδάμαστο, με τις προγονικές της αξίες αλώβητες και με όλα τα ιδανικά της ασύλητα.
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ COVID-19
του Νικολάου Κώτση
Απόφοιτου του Ιεροδιδασκαλείου -Γιατρού Παθολόγου
Επαφή
Καρόλου 28
10437 Αθήνα
pasaivella.webnode.com Τηλ. 2105249003
FAX: 2105242188 Poikonomou@sch.gr